..tentang kasih sayang..

Assalamualaikum..

Sy cuba elak utk cerita apa yg sy rasa bila lihat pic budak 3 tahun yg dah meninggal tue. Sy cuba elak pasal sy sungguh rasa sakit hati.. jika ada satu perkataan mencarut yg hormat sikit, sy bagi bingai utk mak budak tue.

Dulu masa sy budak lg, tiap kali arwah mak sy bising atau membebel kalau buat salah.. haiii rasa memberontaknya hati, bingitnya telinga. Sy suka mengelak tiap kali dia suruh cabutkan uban kepala dia... kita nie terbongkok-bongkok pilih uban, dia boleh sesedap tido, penat tauu..

Tapi bila arwah mak sy koma terlantar sakit.. itulah benda yg paling sy rindu. Sy rindu bebelan dia, ingin cabut uban dia & letak di lengan dia... sambil dengar komen tentang uban dia yg sekerat putih, sekerat hitam.. ataupon kekadang dapat yg pendek2 ajer, tapi keras urat rambutnya.. sambil dia kata, nie la yg buat dia gatal kepala sangat tue!

Masa arwah pergi, sy sarat mengandungkan Idris.. tak sempat pon tgk anak sy, malah tak sempat dekat dia masa dia tak ada...
~ sorry sy tak dapat terus :(

fuhhh...

..tapi bila sy dah jd ibu, dah rasa sendiri cam mana kasih sayang ibu pada anak.. sy jadi pelik. Cam mana seorang ibu boleh tak perasan kesan2 dera pada tubuh anak sendiri?? Budak tue 3 tahun ok.. pelik, takkan budak 3 tahun boleh mandi sendiri & pakai pampers sendiri & pakai baju sendiri, sbb anak sy 3 tahun masih kena ada org yg buatkan itu semua.

.. tolonglah, sy rasa nak mencarut lagi. Dia dah ada sorang suami (suami tau bekas suami..apa sy peduli!) yg masuk penjara & dia cari lagi teman lelaki yg perangai cam celak* tue.. itu perkataan mencarut yg sy kira paling layak utk org yg seburu-buruk perangai.

Sy ingat dia confius.. mana satu yg boleh doakan dia bila mati nanti, anak atau teman lelaki.. kan?

.. tolonglah sy kena stop kat sini, kalau sy terus sy akan mencarut lebih lagii..