Cerita tentang 'kongsi' di hari lahir :p

Assalamualaikum...



11 dec ituhari sy turun ke Batu Gajah, untuk kenduri akikah si Zikry. Sehari sebelumnya tue sy tunjuk kasut baby pada Ishak dan awal-awal sy dah bagi tau.. ini untuk baby acu ( adik sy) tau. Tapi dia tak pandai sebut Zikry.. disebutnya Ziki, ziki pon ziki lah.



On the way ke sana, dalam kereta pon sy still menjahit, siaplah jugak. Agak besar.. simpan untuk pakai nantilah. Kain tue kain perca daripada roman blind nie...



So, kasut baby & roman blind tue adik beradiklah! Kongsi pak, kongsi mak.. hikhikhikk.




Pic nie masa si Zikry baru bangun tidur. Baby girl tue, anak tetamu yang datang. Depa letak bagi sebelah menyebelah, kongsi tilam. Dek kerana baby girl tue lahir 3 hari sebelum Zikry lahir..
~ DOB baby girl tue, 20.10.2010... cunn ekk nombor :p

... masing-masing dok compare. Sat lagi pi picit betis baby girl.. lepas tue picit pulak betis si Zikry, nanti picit pulak pipi. Tapi, bila tengah sibuk compare nie.. si Zikry pulak pejam mata balik, tidurr! Orang semua dok bercerita pasal dia.. dia pulak bleh layan mata, penat tau jadi perhatian nie, katanya :p

Lepas tue, paklong dia (abang sy yang sulung) kata baby girl lahir bulan purnama, Zikry bulan gelap sikit. Sy pulak menyampuk.. cerrr paklong mai kongsi tidoq tengah-tengah nie, kita tengok paklong lahir bulan apa pulak :p
~ dalam hati sy, paklong bukan tentang bulan dah.. tentang matahari, gerhana matahari terus!... hakhakhakk... ahkak mengata tak sedar diri :p

Semalam genaplah 33 tahun usia sy :p.. dah senja nie, tak berapa kisah sangat dah. Ingat tak pa... tak ingat pon tak jadi kisah. Kebahagiaan sy pada masa nie.. bukan mendapat kebahagiaan, tapi lebih kepada berkongsi kebahagiaan.

Orang kampung cam sy nie apa nak celebrate sangat. Celik mata, dapat bernafas lagi alhamdulillah. Cumanya bila arwah mak sy dah meninggal nie & sy pulak dah jadi mak.. merasai naluri seorang ibu, tapi orang yang melahirkan kita pon dah tak ada disisi. Terasa lompong...


~ pic nie petang semalam, habiskan sepetang mengecat pagar. Mungkin kuah dah tumpah sedikit ke nasi... gelihati tengok comotnya dia, secomot pagar yang dicat :)

... bila pandang wajah anak-anak sy yang datang kiss sy, terasa syahdunya disitu.

Anak-anak, bila sampai masa nanti... insyaallah, kamu akan tahu kenapa mak selalu pesan tanak gaduh-gaduh, belajar kongsi-kongsi. Sebab bahagia itu bukan hanya untuk diri sendiri, tapi juga untuk orang-orang yang kita sayang, belajar kongsi-kongsi ya!