Mak marah pun sebab mak sayang.

Assalamualaikum...

Pagi tadi masa duk pelekuh bungkus oder untuk dipos, sy terdengar lagu nie di tv alhijrah...

http://www.youtube.comhttp://www.blogger.com/img/blank.gif/watch?v=vu6Yfq5fOK4

Sy kalah sungguh bila dengar lagu nie... tak tahan sangat rasa.

Menjadi seorang ibu sekarang, dan juga sekarang ini telah kehilangan ibu.. ia sunguh menyentuh perasaan.

Yang paling dirindukan bukan pelukan, bukan masakan, bukan senyuman.. bukan semua itu tapi bebelan seorang ibu pada anak. Itu perkara yang sy tak suka dulu... bising.

Bila sy menjadi seorang ibu, dan juga isteri... sy ingin menjadi ibu dan isteri yang kurang membebel, tegur hanya pada tempat dan berkicau bila perlu.

Sy pernah tengok satu siaran di tv yang menunjukkan geng anak-anak bawah umur keluar berbasikal pada malam hari, bila ditanya kenapa berapa di tempat awam pada lewat malam? Jawapannya, rimas duduk kat rumah lah... mak selalu bising.

Semalam, sy boikot Idris... sy tak ajak dia makan, tak suap dia makan seperti selalu. Sebab dia lalukan sesuatu yang agak mengecewakan sy.. tapi dengan memboikot dia seperti itu tak melegakan sy, malah perasaan tue lagi pedih. Anak tak makan = lapar = sakit = sy yang sedih.

Sy membebel juga seround dua juga semalam, untuk lepaskan apa yg sy rasa. Pada sy, ibubapa itu ada satu perasaan, sentiasa ingin yang terbaik untuk anak-anaknya.

Dan perkataan ingin yang terbaik itu yang gagal sy fahami dulu... bila mak membebel, sy anggap ia bising, asyik ulang-ulang benda yang sama jer.. letih. Padahal, mak membebel itu sebab ingin anaknya jadi anak yang terbaik.

Mak marah pun sebab mak sayang.